شعر برای مدرسه / شعر برای اول مهر

شعر برای مدرسه و اول مهر / اول مهرت رو با این شعرا شروع کن

به مناسبت نزدیک شدن به اول مهر و بازگشایی مدرسه ها، چند شعر برای اول مهر بخوانید و لذت ببرید. شعر برای اول مهر حتی برای کسانی که مدرسه نمی‌روند نیز خاطره انگیز است.
اول مهر

شعر برای اول مهر

به مناسبت نزدیک شدن به اول مهر و بازگشایی مدرسه ها، چند شعر برای اول مهر بخوانید و لذت ببرید. شعر برای اول مهر حتی برای کسانی که مدرسه نمی‌روند نیز خاطره انگیز است.

ماه مهر است بیا عاطفه بارانم شودر زمستان دلم باغ بهارانم شو

باز هم گرمی آغوش زمستانم باشباز هم همسفر راه دبستانم باش

تا ابد گرمی دستان شما مهد صفاستتا ابد گوشه لبخند شما قبله ماست

***

بوی مهر که می آید،همه دل ها، کودکانه به شوق دیدن تو می تپند.همه کودکان، مشتاقند از اینکه سال تحصیلی جدید آغاز خواهد شد؛بی تابِ دیدن دوستان قدیم،بی تابِ کتاب و درس و مدرسه،بی تابِ دیدن معلم.

***

باز اول مهر اسـت و درونم فوران کردپیچیده مرا تنگ در آغوش زمان کرداز دردِ چه نالیم کـه این اول مهر اسـتبا آمدنش کل جهان دل نگران کردچشمم بـه یکی عقربه از ساعتم افتادبا آمدنش عقربه را پُر نوسان کردگنجشک بترسید، و آهو بـه زمین خوردبا آمدن از اوج مرا غرق فغان کرداز بام بـه چاه آمد و از عرش بـه فرشیبس ناله و آشوب بـه جان پسران کرداز خرج مدارس و کتابش همه ی نالاناز حمله سختی کـه بـه جیب پدران کرد

***

بوی مهر، بوی مهربانی، بوی لبخند،

بوی درس و مدرسه و شوق کودکانه در پیاده روها،

بوی نمره های‌ بیست،

بوی دفتر حساب و مشق های‌ ناتمام،

بوی دوستی و محبت…

پاییز با خود شور می آورد و قاصدک ها خبر بازگشایی مدارس میدهند،

درختان آماده میشوند تا با شوق، برگ های‌ رنگارنگشان را

چون کاغذهای رنگی بر سر کودکانی کـه مشتاقانه بـه مدرسه می‌روند بریزند

و سارها بر شاخه های‌ انبوه درختان صف کشیده اند،

تا آوازهای گرمشان را بدرقه کنند

***

یادش بخیر…شعر هم آوای مدرسهیاد سرود ملی و غوغای مدرسه

یادش بخیرزنگ شروع کلاس درسصوت بلند بخش الفبای مدرسه

یادش بخیر بچه زرنگی کـه مینوشتشاگردهای تنبل و بدهای مدرسه

اینروزها بدورم ازآن جوامتحاناز گریه های‌ هرشب و املای مدرسه

یادش بخیرزنگ ریاضی و ترس ولرزعشق هوای ورزش و بلوای مدرسه

تاخیرهای عذرموجه و راه دورلبخند های‌ خسته ی بابای مدرسه

یادش بخیر فصل خزان و هوای سردتهدیدهای ناظم و دعوای مدرسه

دیگر گذشت شیطنت وقت امتحانآموزگارو نمره و انشای مدرسه

یادش بخیر شور و هوایی کـه داشتیمدراضطراب بازی فردای مدرسه

با این‌که روزها سپری می‌شود ولیجا مانده دل؛ درآن دل دنیای مدرسه

دیگر گذشت سن من از قیل و قال هاشیرین گذشت قصه غم های‌ مدرسه

***

مهر آمد وباز دلم مدرسه خواستمهر آمد وباز همه مدرسه ها باز شدندمهر آمد وباز دلمکیف و مداد و معلم خواستکیفی کـه دلم خواستپر از خاطره بودخاطره از قلم و دفترو زندگی بچگی بود

***

آغاز ماه مهر و مدرسه، با شادی و سرورهم‌ دوش و هم‌ زبان، حرکت بـه سوی نور

آغاز مدرسه، فصل شکفتن اسـتدر زنگ مدرسه، بیداری من اسـت

در دل دارم امید، بر لب دارم پیامهم‌ شاگردی درود؛ هم‌ شاگردی سلام

***

زندگی ضرب در احساس، مساوی با عشق

بعد از این سعی کنید

عشق غایب نشود

انضباط آخر ایمان شماست

و اگر دیر رسیدید بـه خود

درِ این مدرسه را می بندند

عاقبت روز حساب، زنگ ها خواهد خورد

چاله بسیار دراین اطراف اسـت

تا ببینیم حواس چه کسی پرت شود

***

ماه مهر ماه تلاش و کوشش استماه کسب دانش و آموزش است

ماه آغاز حضور مدرسهماه درس و ماه مشق و هندسه

ماه آب بابا‌ آن مرد می رودهمکلاسی های خوب و سرسبد

می شود مدرسه باز هم پر صداجای بحث است و جدل با بچه ها

***

سلام به ماهِ مدرسه، به مهرِ پُر طَراوَتِشبه حس و حالِ پاییز و حضورِ پُر سعادتش

به خنده های بچه ها، دویدن و شکفتن هابه چهره معلم و حضور غیاب گفتن ها

به درس و شعر و نقاشی، تاریخ و ورزش و هنَرریاضی و علوم و اجتماعیِ پُر از سفـَـــر

***

نسیم مهـر آمـد درس آغاز دوباره شد درهر مدرسه بازبهاری شد کلاس درس خرم معلم باغبــان با مهـر همدمبه صف گلهای خوشبوی معطر زمین مدرسه سبز است سراسرچقدرخوشبو شده بعد از زمانی کلاس و مدرسه با شادمانیکلاس و مدرسه شاداب و دلکش زعطر دانش است زیبا و مهوشیقین، امید راه این گلستان شود از پرتوش گل خاک ایرانز مهر دانش آمــوزان پر کار فروزان راه مهر ازفکر و کردارتلاش است کو کندگل باطراوت طراوت بخش ما مهـر ولایتبه کوو کوچه و صف هم خیابان همه سرزندگی بنگر ز احساناگرچه برگ ریزان است و پاییز کلاس و درس از مهر است لبریزمقدم دوست دارد مهر یاران در این مهر و عزاداری شهیدان

***

بازهم بوی کتاب تازهماه مهر آمده اسـتحسّ بیداری من چند برابر شده اسـتقد کشیده اسـت مدادم امروزبـه من امروز معلم میگفت:بچه ها، هدف این اسـت اگرتخته مدرسه ما سبز اسـتننویسیم دگر تخته سیاهدفتر نمره بـه ترتیب الفباست ولیزندگی یعنی، آن آخری اول بشودمعنی زندگی آنقدر بزرگ اسـت کـه مامیتوانیم در آن، دفتر صد برگ شویم