دعا برای سفر / بی خطر شدن سفر / حفظ جان مسافر

قویترین دعاها برای سفر بی خطر و سلامت مسافر

سفر همیشه خطرات خود را داشته است و مربوط به امروز یا دیروز نیست اما این دعاها می‌تواند کائنات را برای محافظت از جان مسافر و انجام یک سفر بی خطر بسیج کند.
دعای مسافر

مسافرت از جمله تفریح‌هایی‌ است که کمتر کسی آن را نادیده می‌گیرد. یکی از ویژگی‌های سفر، غیر قابل‌ پیش‌‌بینی‌ بودن اتفاقات است. شما باید منتظر هر پیش‌آمدی باشید و برای آن تدارک دیده‌باشید؛ اما برخی از پیش‌آمد‌ها هستند که تدارک‌دیدن برای آن‌ها از عهده انسان‌ها خارج است. مسائلی نظیر خطر تصادف‌های جاده‌ای، خرابی اتومبیل یا حتی خطر دستبرد از خانه‌ای که اهالی‌اش به سفر رفته‌اند، از جمله این پیش‌آمد‌های ناگوار به شمار می‌آید.

دعا‌های مجرب برای سفر بی‌خطر در قرآن

۱. ذکر «قل هو الله احد»

از امام رضا (ع) نقل شده که فرموده‌اند: هرگاه از خانه خارج می‌شوی ده مرتبه سوره «قل هو الله احد» را بخوان؛ در این صورت تا زمانی که به خانه بازگردی از تمامی خطر‌ها در امان خواهی بود.

۲. توصیه‌ای از امام صادق

امام موسی بن جعفر (ع) می‌فرمایند: وقتی که قصد سفر کردی، بر در خانه‌ات بایست و سوره حمد را از جلو رو و از سمت راست و چپ بخوان، و سوره «قل هو الله احد» را از پیش رو و از سمت راست و چپت بخوان، همچنین سوره‌های «سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» را از جلو و از سمت راست و چپت بخوان، سپس دعای زیر را زمزمه کن تا در امان خداوند باشی:

«اَللّهُمَّ احْفَظْنى وَاحْفَظْ ما مَعِىَ وَ سَلِّمْنى وَ سَلِّمْ ما مَعِىَ وَ بَلِّغْنى وَ بَلِّغْ ما مَعِىَ بَلاغاً حَسَناً»«خدایا مرا و آنچه با من است حفظ کن، و مرا و آنچه با من است به سلامت دار، و مرا و آنچه با من است به نیکى برسان»

۳. قرائت سوره صف

پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند که هرگاه قصد سفر داشتی سوره «صف» را قرائت کن. همچنین در روایت دیگری امام صادق (ع) نیز مداومت بر قرائت این سوره از قرآن را برای رفع خطر و حفظ جان مسافر مناسب دانسته‌اند.

۴. سه آیه اول سوره انعام

در روایتی از پیامبر (ص) نقل شده که هرکس هر روز صبح، سه آیه اول سوره مبارک انعام را بخواند، خداوند مهربان هفتاد هزار ملک برای حفاظت از او خواهد گماشت:

{الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ} ﴿۱﴾ستایش خدایى را که آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریکی‌ها و روشنایى را پدید آورد با این همه کسانى که کفر ورزیده‏ اند [غیر او را]با پروردگار خود برابر مى کنند.

{هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ طِینٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلًا وَأَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ} ﴿۲﴾اوست کسى که شما را از گل آفرید آنگاه مدتى را [براى شما عمر]مقرر داشت و اجل حتمى نزد اوست با این همه [بعضى از]شما [در قدرت او]تردید مى ‏کنید.

{وَهُوَ اللَّهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَفِی الْأَرْضِ یَعْلَمُ سِرَّکُمْ وَجَهْرَکُمْ وَیَعْلَمُ مَا تَکْسِبُونَ} ﴿۳﴾و او در آسمان‌ها و زمین خداست نهان و آشکار شما را مى‏ داند و آنچه را به دست مى ‏آورید [نیز]مى‏ داند.