استعمال دخانیات همواره به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل تهدید کننده سلامت انسان محسوب می شده و به طور خاص روی بافت ریه و قلب و عروق تأثیر دارد.
پژوهش های پیشین نشان می دهد سیگار کشیدن طولانی مدت منجر به از بین رفتن تدریجی عملکرد ریه و بروز وضعیتی به نام امفیزم (emphysema) می شود. این عارضه، نوعی بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) محسوب می‌شود که مسیر و روند طبیعی جریان هوا را در ریه فرد مسدود کرده و نفس کشیدن را برای وی دشوار می کند.
مطالعات پژوهشگران نشان می دهد: استفاده از پلریکسافور (Plerixafor) می تواند در این نوع از آسیب های ریوی مؤثر باشد. پلریکسافور داروئی است که سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند تا تعداد بیشتری از سلول های پیشرو خون‌ساز یا HPC را از مغز استخوان به داخل خون آزاد کند.
این دارو به طورمعمول یکی از ابزار های سلول درمانی است که برای درمان برخی از انواع سرطان که منشأ سلول های خونی هستند، ازجمله میلومای چندگانه (multiple myeloma) و لنفوم غیر هوچکین (non-Hodgkin lymphoma) استفاده می شود.
یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که تعداد کمتر HPC در جریان خون می تواند با افزایش شدت آمفیزم مطابقت داشته باشد و این شرایط مانع از ترمیم ریه ها از آسیب های ناشی از دود سیگار و سایر دخانیات می شود.
در این گزارش که شرح کامل آن در ژورنال آمریکایی فیزیولوژی سلول های ریه و فیزیولوژی مولکولی (American Journal of Physiology-Lung Cellular and Molecular Physiology) منتشرشده است، اعلام شد موش هایی که تحت درمان با داروی Plerixafor قرار گرفته اند، به گزارش سیناپرس، دارای تعداد HPC بسیار بیشتری در خون خود بوده و به طور یقین می توان اظهار داشت استفاده از این دارو موجب افزایش HPC در خون شده و به این ترتیب بافت های آسیب دیده ریه بهتر و سریع تر درمان می شوند.
دکتر ایرنا پتراچ (Irina Petrache) پژوهشگر ارشد این تیم مطالعاتی و محقق مرکز ملی سلامت در ایالات متحده امریکا در این رابطه گفت: مطالعه اثرات محافظتی ناشی از داروی plerixafor در آسیب‌های به وجود آمده از مصرف دخانیات و به ویژه سیگار در ریه این احتمال را افزایش می دهد که فعالیت سلول های مغز استخوان باعث افزایش HPC و القای نگهداری و ترمیم سلول های ریه در بدن بیماران می شود.
بررسی های ما در این مطالعات حاکی از سودمندی این داروی تأییدشده توسط اداره داروی مواد غذایی ایالات متحده به عنوان یک درمان بالقوه برای آمفیزم بوده و از تجویز این دارو برای این گروه از بیماری‌های ریوی پشتیبانی می کند.
در این مطالعه، اعضای تیم پژوهشی مرکز ملی سلامت در ایالات متحده آمریکا به مدت 22 هفته گروهی از حیوانات را در معرض دود سیگار قرار دادند. این جانوران آزمایشگاهی به دو گروه تقسیم شده و یکی از آن ها تحت عنوان گروه تحت درمان به‌طور منظم از داروی plerixafor به‌طور تزریقی بهره مند شده و گروه دیگر که گروه در معرض آسیب نام گرفت، هیچ دارو و درمان حمایتی را دریافت نکردند.
بررسی های بعدی نشان داد در حالی که گروه در معرض آسیب، با کاهش قابل توجه تعداد HPC رو به رو شدند، گروه تحت درمان که داروی plerixafor را به‌طور تزریقی مصرف می کردند پس از دو هفته درمان، افزایش HPC را نشان دادند.
بررسی های تکمیلی محققان نشان داد که حتی قرار گرفتن در معرض دود سیگار برای مدت زمان کوتاه نیز باعث کاهش میزان HPC در مغز استخوان می شود. این تیم پژوهشی همچنین هیچ تغییر معنی داری در تعداد گلبول های سفید یا بروز التهاب و افزایش‌هایی که به طور معمول نشان دهنده بیماری یا آسیب دیدگی است را در گروه‌های دوگانه فوق را مشاهده نکردند.
