اسکیزوفرنی (Schizophrenia) یک بیماری روانی است که به عنوان یک اختلال روانی جدی شناخته میشود. افراد مبتلا به این بیماری تجربههای واقعیتپریشانی (psychosis) را تجربه میکنند که شامل تغییر در تفکر، احساسات و رفتارهای غیرعادی است. این تغییرات باعث میشود که افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا از دنیای واقعی منزوی شوند و ممکن است مشکلات جدی در کارکرد روزانه خود داشته باشند.
علل اسکیزوفرنیا هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما فرضیههای مختلفی درباره آن وجود دارد که شامل ژنتیک، شیمی مغز، فاکتورهای محیطی و سطحهای نوروترانسمیترها در مغز میشود.
علائم و نشانههای اسکیزوفرنیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
هلاوس:
تجربههای غیرواقعی مانند شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که واقعاً وجود ندارند.
وهم:
باورهای غلط و غیرواقعی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا دارند و اغلب باور دارند که اطرافیانشان در توطئهای علیهشان دست دارند.
انحراف عاطفی:
افراد ممکن است احساساتشان را به نحو غیرعادی و ناسازگار نشان دهند، مثلاً از خوشحالی به غم و اندوه بیدلیل.
اختلال در تفکر:
افکار پراکنده، اندازهگیریهای غلط از واقعیت و دشواری در تمرکز و تمایز میان افکار معمولی و افکار غیرمعمول.
انخطاف در رفتار:
رفتار غیرمعمول و ناسازگار با واقعیت، مانند حرکات بیهدف یا خودآسیبی.
درمان اسکیزوفرنیا شامل داروها و مشاوره روانشناختی است. از آنجایی که این بیماری مزمن و پیچیده است، نیاز به پشتیبانی مداوم و مراقبتهای پزشکی دارند تا بهبودی و کاهش علائم بیماری را تسهیل کنند. همچنین، از طریق مداخلات اجتماعی و حمایت خانوادگی، کیفیت زندگی افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا میتواند بهبود یابد